Norweski, duński (i trochę szwedzkiego) – tak bardzo podobne i tak bardzo różne

Wykonując tłumaczenia z i na norweski, szwedzki i czasami duński, coraz częściej dochodzimy do wniosku, że – pomimo uderzającego podobieństwa – różnica między tymi językami jest jednak dosyć spora. Choć znając jeden z tych języków możemy bez większych trudności czytać prasę lub literaturę w pozostałych dwóch, z tłumaczeniem dokumentów urzędowych może być już nieco trudniej. A jak jest z językiem mówionym?
Z tym bywa akurat bardzo różnie. Musimy pamiętać o tym, że języki skandynawskie są bardzo zróżnicowane pod względem dialektów (w ilości różnych odmian językowych góruje norweski). Mówiąc krótko – jeśli na przykład Norweg mówi dość odbiegającym od języka standardowego dialektem (co zdarza się często), to jego duński lub szwedzki rozmówca może mieć problem ze zrozumieniem.
Trochę generalizujemy, ale w uproszczeniu można powiedzieć, że najlepiej inne języki skandynawskie rozumie Norweg – szwedzki jest dla niego łatwy do zrozumienia w wersji mówionej, a język pisany sprawia nieco większe (ale i tak niewielkie) problemy. Z kolei duński język pisany jest łudząco podobny do norweskiego. Szwedowi znacznie łatwiej przychodzi zrozumienie Norwega niż Duńczyka. Najwięcej problemów Norwegom i Szwedom przysparza zrozumienie mówionej wersji duńskiego. A jak jest z samymi Duńczykami? W wersji mówionej oba języki (tj. szwedzki i duński) mogą stanowić dla nich wyzwanie, jednak większość uważa norweski za nieco bardziej zrozumiały niż szwedzki.
Czy możemy więc mówić po szwedzku/norwesku jadąc do Kopenhagi? Warto spróbować, ale trzeba nastawić się na to, że w niektórych sytuacjach przejście na angielski może okazać się konieczne  Nie oznacza to, że mamy się zrażać – im bardziej się osłuchamy, tym mniejsze będą nasze przeszkody komunikacyjne 😉 Zastanawiacie się, jak brzmi duński? Obejrzyjcie poniższy filmik i sprawdźcie, jak z wymową duńską radzi sobie Szwed.

Skoro norweski i duński są na piśmie tak podobne, to czy da się je jakoś rozróżnić? Owszem, oto kilka naszych wskazówek:

1) W duńskich tekstach znacznie częściej występuje æ, więc jeśli w czytanym przez was fragmencie litera ta pojawia się często, to bardzo prawdopodobne, że macie do czynienia z duńskim

2) Litery p,t,k w norweskim najczęściej odpowiadają literom b,d,g w duńskim. Oto kilka przykładów:

(dun) kage (norw) kake (pl) ciastko
(dun) kød (norw) kjøtt (pl) mięso
(dun) løbe (norw) løpe (pl) biegać
(dun) bog (norw) bok (pl) książka
(dun) møde (norw) møte (pl) spotykać

3) Norweskie øy, ei to często duńskie øj, ej

(dun) øje (norw) øye (pl) oko
(dun) vej (norwe) vei (pl) droga

Życzymy powodzenia w czytaniu, a w następnym wpisie będzie trochę o fałszywych przyjaciołach w norweskim i duńskim 